Στρατηγός Ιωάννης Ι. Ντάβος

Γεννήθηκε στον Άγιο Γεώργιο Δωρίου Μεσσηνίας το έτος 1918. Φοίτησε στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων και ονομάστηκε ανθυπολοχαγός Πεζικού στις 29 Οκτωβρίου 1940. Το 1944 προήχθη σε υπολοχαγό, το 1946 σε λοχαγό, το 1951 σε ταγματάρχη, το 1956 σε αντισυνταγματάρχη, το 1967 σε συνταγματάρχη (αναδρομικά από το 1960), το 1970 σε ταξίαρχο, το 1972 σε υποστράτηγο, το 1973 σε αντιστράτηγο και το 1976 σε στρατηγό. Ως αξιωματικός συμπλήρωσε την στρατιωτική του εκπαίδευση στη Σχολή Εφαρμογής Πεζικού, στο Σχολείο Ατομικού Πολέμου, στη Σχολή ΑΒΧ Πολέμου και στη Σχολή Γενικής Μόρφωσης. Αποφοίτησε επίσης από την Ανωτέρα Σχολή Πολέμου και τη Σχολή Εθνικής Άμυνας.

Συμμετείχε στον Ελληνοϊταλικό Πόλεμο 1940-41 και τραυματίστηκε στο ύψωμα 1620 της Τρεμπεσίνας.

Με τον Κ. Καραμανλή (Νοέμβριος 1976)

Στην Κατοχή εντάχθηκε στην Εθνική Αντίσταση, οργάνωσε τις Εθνικές Ανταρτικές Ομάδες (ΕΑΟ) Τριφυλίας - Ολυμπίας και τραυματίστηκε για δεύτερη φορά. Επίσης έλαβε μέρος στις επιχειρήσεις 1946-49 (Εμφύλιος), ως Διοικητής Λόχου και Διλοχίας. Στη συνέχεια υπηρέτησε σε πολλές επιτελικές θέσεις διάφορων σχηματισμών και του Γενικού Επιτελείου Στρατού και διατέλεσε Καθηγητής στην Ανωτέρα Σχολή Πολέμου, Διοικητής Τάγματος Πεζικού και Τάγματος Ευελπίδων, του 30ού Συντάγματος Πεζικού, της XI Μεραρχίας και του Γ' Σώματος Στρατού. Υπηρέτησε επίσης στην Κύπρο (1964-66 και 1969-70), ως Διευθυντής του 3ου Επιτελικού Γραφείου και Επιτελάρχης του Γενικού Επιτελείου Εθνικής Φρουράς (ΓΕΕΦ) αντίστοιχα. Από τις 19 Αυγούστου 1974 μέχρι τις 13 Σεπτεμβρίου 1976, διατέλεσε Αρχηγός Στρατού και στη συνέχεια Αρχηγός Ένοπλων Δυνάμεων μέχρι τις 10 Αυγούστου 1977, οπότε ανέλαβε Αρχηγός του επανασυσταθέντος Γενικού Επιτελείου Εθνικής Άμυνας (ΓΕΕΘΑ). Αποστρατεύθηκε στις 10 Ιανουαρίου 1980 με τον τίτλο του Επίτιμου Αρχηγού του Γενικού Επιτελείου Εθνικής Άμυνας. Μετά την αποστρατεία του διατέλεσε Υφυπουργός Εθνικής Άμυνας (ΥΦΕΘΑ) στην κυβέρνηση του Κων/νου Γ. Καραμανλή, από 15-1-1980 έως την παραίτηση της κυβέρνησης 10-5-1980.

Έχει τιμηθεί με το Χρυσό Αριστείο Ανδρείας και πολλά άλλα ελληνικά και ξένα παράσημα και μετάλλια, αντίστοιχα του βαθμού του και των θέσεων που κατείχε.

Έγγαμος και πατέρας τριών παιδιών.

Απεβίωσε στις 16-1-2008 και κηδεύτηκε στις 18-1-2008 στο κοιμητήριο Παπάγου, σε ηλικία 90 ετών.

Τον Οκτώβριο του 1975 ο αείμνηστος συμπατριώτης μας, ανέθεσε στην 5η Μ.Ο.Μ.Α. την διαπλάτυνση, βελτίωση και ασφαλτόστρωση της οδού Αγίου Γεωργίου - Άνω Δωρίου. Το έργο αποπερατώθηκε και παραδόθηκε το Μάρτιο του 1976. Για τις πολύτιμες υπηρεσίες που προσέφερε στο Σουλιμά ο Σύλλογος Άνω Δωριτών το έτος 1986 τον ανακήρυξε ομόφωνα επίτιμο μέλος του.

Ο στρατηγός Ιωάννης Ντάβος έπαιξε σημαντικό ρόλο στην ανατροπή της χούντας και κυρίως στον έλεγχο του Στρατού τις πρώτες ημέρες της μεταπολίτευσης και στην εξουδετέρωση των αμετανόητων χουντικών αξιωματικών, αν και είχε προαχθεί και τοποθετηθεί ως αρχηγός του Γ΄ Σώματος Στρατού στη Θεσσαλονίκη, από το καθεστώς Ιωαννίδη. 
Μετά το πραξικόπημα κατά του Μακαρίου, τον Ιούλιο του 1974, και την εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο η στρατιωτική δικτατορία έπνεε τα λοίσθια. Δευτέρα, 22 Ιουλίου, ξημέρωσε με πλήθος φημών. Ομάδα 250 αξιωματικών του Γ΄ Σώματος Στρατού είχε εκδώσει τελεσίγραφο, με το οποίο ζητούσε την παραίτηση της χούντας και την επιστροφή του βασιλιά και του Κ. Καραμανλή. Την πληροφορία για το τελεσίγραφο, που μεταδίδεται από την ελληνική εκπομπή της γερμανικής ραδιοφωνίας, ακολουθεί η φήμη ότι ο αρχηγός του Γ΄ Σώματος στρατηγός Ντάβος κατεβαίνει με τα τανκς στην Αθήνα για να συλλάβει τον Ιωαννίδη.

Επίσκεψη του Στρατηγού Ιωάννη Ντάβου στο Σουλιμά

Δεν θα προλάβει. Την επομένη το πρωί οι τότε αρχηγοί των Ενόπλων Δυνάμεων Μπονάνος, Γαλατσάνος, Αραπάκης και Παπανικολάου, πανικόβλητοι από τις δραματικές εξελίξεις στην Κύπρο, αποφασίζουν να «παραδώσουν» την εξουσία στους πολιτικούς. Ενημερώνεται ο τότε Πρόεδρος της Δημοκρατίας στρατηγός Γκιζίκης. Συμφωνεί και αυτός και καλείται ο Ιωαννίδης. Αυτός διαφωνεί, αλλά «υπόσχεται» ότι δεν θα αντιδράσει. Την επομένη το πρωί φθάνει στην Αθήνα από το Παρίσι ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, θα ορκισθεί Πρωθυπουργός και θα σχηματίσει αμέσως την εθνική κυβέρνηση της μεταπολίτευσης. Λίγες ώρες προτού ορκισθεί, θα εμφανισθούν στο γραφείο του Γκιζίκη κάποιοι αμετανόητοι χουντικοί αξιωματικοί, θαυμαστές του Ιωαννίδη, και θα ζητήσουν να ορκισθεί πρωθυπουργός ο Πέτρος Γαρουφαλιάς και υπουργός Άμυνας ο δικηγόρος Αλφαντάκης, συνήγορος των Απριλιανών σε όλες τις δίκες.

Η θρασύτατη εμφάνιση των ανησυχεί τον Καραμανλή. Λαμβάνονται έκτακτα μέτρα προστασίας του. Τα περισσότερα βράδια κοιμάται σε ένα μικρό πλοιάριο, κοντά σε αντιτορπιλικό. Ο Καραμανλής καλεί τους αρχηγούς των Ενόπλων Δυνάμεων και τους διατάσσει να εκκενώσουν αμέσως το λεκανοπέδιο της Αττικής από όλες τις επίλεκτες μονάδες και τα τανκς. Οι αρχηγοί τολμούν να πουν ότι χρειάζονται έξι - επτά ημέρες! Έξαλλος ο πρωθυπουργός τούς απαντά: «΄Η τα τανκς ή εγώ»! Αυτό ήταν και το τέλος τους. Σε λίγες ημέρες, σε μυστική σύσκεψη του ΑΣΕΑ, διορίζεται αρχηγός Ενόπλων Δυνάμεων ο στρατηγός Διονύσιος Αρμπούζης, ο οποίος είχε αποστρατευθεί από τη χούντα, αμέσως μετά την 21η Απριλίου. Αρχηγός Στρατού τοποθετείται ο στρατηγός Ιωάννης Ντάβος, ο οποίος, κατά γενική εκτίμηση, εθεωρείτο νομιμόφρων και ικανός αξιωματικός. Ο κίνδυνος για αντιδράσεις από τους αμετανόητους χουντικούς παραμένει. Πολλοί περιτριγυρίζουν τον Γκιζίκη για να τον παρασύρουν στη συνωμοσία, η οποία θα είχε ως πρώτο στόχο τη σύλληψη του Καραμανλή!

Ο Ντάβος ο οποίος γνώριζε καλά «πρόσωπα και πράγματα» - ο Αρμπούζης ήταν επτά χρόνια εκτός - προχωρεί γρήγορα σε βαθιές αλλαγές και περιφρουρεί το Πεντάγωνο, ενώ συνεργάζεται με τον Γκιζίκη για την παρακολούθηση των συνωμοτών. Για τον απόλυτο έλεγχο της κατάστασης αποφασίζεται η εξορία στην Τζια των πρωταιτίων Παπαδόπουλου, Λαδά, Παττακού, Μακαρέζου και Ρουφογάλη. Θα παραμείνουν εκεί φρουρούμενοι ως τη δίκη και καταδίκη τους. 

Πηγή: α) Εφημερίδα του Συνδέσμου Αποστράτων Αξιωματικών Πυροβολικού του Ελληνικού Στρατού «Πυροβολητής», Φ.24, 10-5-2008.

β) Εφημερίδα «ΤΟ ΒΗΜΑ» της 18-1-2008.